De regelgeving zal teksten bevatten met betrekking tot de bescherming van soorten in hun natuurlijke omgeving, de handel in wilde soorten en het behoud van exemplaren in gecontroleerde omgevingen.
Hornemanni France zal aan uw zijde staan om u te helpen deze regels beter te begrijpen door ze toegankelijker te maken. Het is echter essentieel dat onze leden zich nauwgezet aan de geldende regelgeving houden om de bescherming van de soorten en onze geloofwaardigheid te behouden. Jean-Michel Eytorff en Kamel Latreche behoren tot de oprichters van UNICAB, een vereniging die als doel heeft onze passie te verdedigen door de verschillende spelers in gevangenschap samen te brengen, zoals federaties, dierentuinen en verenigingen.
De
belangrijkste wetten en internationale regelgeving van de Europese Unie waarmee rekening moet worden gehouden op het gebied van bescherming zijn de volgende:
- De Overeenkomst inzake de internationale handel in bedreigde in het wild levende dier- en plantensoorten (CITES),
- De Vogelrichtlijn van 1979,
- Het Verdrag inzake het behoud van wilde dieren en planten en hun natuurlijk leefmilieu in Europa van 1982 (Verdrag van Bern),
- Verordening (EG) nr. 338/97 inzake de bescherming van in het wild levende dier- en plantensoorten door controle op het desbetreffende handelsverkeer,
- Verordening (EG) nr. 865/2006 houdende uitvoeringsbepalingen van Verordening (EG) nr. 338/97,
- Verordening (EU) nr. 1143/2014 van het Europees Parlement en de Raad van 22 oktober 2014 inzake de preventie en het beheer van de introductie en verspreiding van invasieve uitheemse soorten.
In het Frans gelezen als:
- Het besluit van 29 oktober 2009 tot vaststelling van de lijst van beschermde vogels in het hele land en de voorwaarden voor hun bescherming,
- Orden de 25 de marzo de 2015 por la que se establece la lista de vogas representadas en el département de Guyana protegidas en el territorio y las modalidades y condiciones de su protección,
- Wet nr. 2016-1087 van 8 augustus 2016 voor de herovering van de biodiversiteit,
- Het besluit van 10 maart 2020 tot bijwerking van de lijst van invasieve uitheemse dier- en plantensoorten op het Franse vasteland.
- De Franse milieuwetgeving bevat artikelen zoals L415-3, L411-1 tot L411-3, L411-5 en L411-6, L412-1, enz. die ook de bescherming van soorten regelen.
De
belangrijkste Franse regelgeving met betrekking tot het houden van als huisdier gehouden en niet als huisdier gehouden soorten die in een gecontroleerde omgeving zijn geboren, is als volgt:
- Het decreet van 11 augustus 2006, waarin de lijst van soorten, rassen of variëteiten van huisdieren is vastgelegd,
- Decreet nr. 2017-230 van 23 februari 2017 tot vaststelling van de voorwaarden voor de identificatie en de overbrenging van in gevangenschap gehouden nietgedomesticeerde dieren,
- Decreet nr. 2018-531 van 28 juni 2018 tot wijziging van verschillende bepalingen betreffende activiteiten met dieren van niet-gedomesticeerde soorten of planten van niet-gecultiveerde soorten,
- Het besluit van 8 oktober 2018 tot vaststelling van algemene regels voor het houden van dieren van niet-gedomesticeerde soorten,
- Het besluit van 15 november 2018 tot erkenning van de beheerder van het nationaal identificatiearchief voor niet-gedomesticeerde dieren,
- De wet van 30 november 2021 ter bestrijding van dierenmishandeling en ter versterking van de band tussen dier en mens introduceert belangrijke bepalingen op dit gebied.
Hoe komt een wet tot stand in Frankrijk?
In Frankrijk wordt een wet gecreëerd door middel van een wetgevingsproces dat de volgende fasen volgt:
1
, Wetsvoorstel: een wetsvoorstel kan worden geïnitieerd door een parlementslid (afgevaardigde of senator) of door de regering zelf. Het wordt opgesteld en ingediend met als doel nieuwe wetgeving in te voeren of bestaande wetgeving te wijzigen.
2, behandeling in de commissie: het wetsvoorstel wordt behandeld door een bevoegde commissie (in de Nationale Assemblee of de Senaat) die verantwoordelijk is voor het in detail bestuderen van de tekst, het horen van deskundigen en belanghebbenden en het formuleren van eventuele amendementen.
3. Bespreking en goedkeuring: de tekst wordt vervolgens in plenaire zitting besproken door de Nationale Assemblee en/of de Senaat. De parlementsleden kunnen amendementen voorstellen, debatteren en stemmen over elk artikel van het wetsvoorstel.
4, de parlementaire omwisseling: als een van de parlementaire kamers wijzigingen aanbrengt in de oorspronkelijke tekst, wordt het wetsvoorstel ter overweging teruggestuurd naar de andere kamer. De twee kamers kunnen heen en weer pendelen tot er overeenstemming is bereikt over de uiteindelijke inhoud van de tekst.
5. Definitieve goedkeuring: zodra beide parlementaire kamers het wetsvoorstel in zijn definitieve versie hebben goedgekeurd, wordt het beschouwd als definitief goedgekeurd door het parlement.
6. Afkondiging: het aangenomen wetsvoorstel wordt ter afkondiging voorgelegd aan de president van de Republiek. De president kan de wet afkondigen, terugsturen naar het parlement voor verdere beraadslaging of voorleggen aan de constitutionele raad voor een grondwettigheidstoetsing.
7. Publicatie: na afkondiging wordt de wet gepubliceerd in het Journal officiel de la République française. Het is vanaf deze publicatie dat de wet in werking treedt en van toepassing wordt.
Het is belangrijk op te merken dat dit proces kan variëren afhankelijk van specifieke wetgevingsprocedures, met name in het geval van een noodsituatie of het gebruik van de versnelde procedure. Daarnaast kunnen sommige wetten ook worden geïnitieerd door een referendum of een internationale overeenkomst.
De hiërarchie van
wetgevingsteksten is als volgt:
- De wet: dit is de wetgevende tekst die door het Parlement is aangenomen. Hierin staan de algemene beginselen en richtlijnen voor regelgeving.
- Decreten: deze worden uitgevaardigd door de regering in toepassing van de wet. Ze specificeren de toepassingsprocedures en de specifieke maatregelen die moeten worden uitgevoerd.
- Ministeriële besluiten: deze worden uitgevaardigd door een bevoegde minister op basis van door de wet of het decreet verleende bevoegdheden. Ze bevatten specifieke en gedetailleerde regels voor de toepassing van regelgeving op een bepaald gebied.
- Circulaires: deze worden uitgevaardigd door een administratieve autoriteit met het doel de betrokken diensten instructies en richtlijnen te geven voor de toepassing van de regelgeving. Ze zijn niet bindend, maar vormen een leidraad voor de interpretatie en toepassing van regelgevende teksten.
Deze verschillende niveaus van regelgevende teksten maken het mogelijk om de regelgeving te prioriteren en toegankelijker en begrijpelijker te maken voor belanghebbenden.
De laatste wet die ons aanbelangt, is de wet van 30 november 2021 ter bestrijding van dierenmishandeling en ter versterking van de band tussen dier en mens. Deze wet is afgekondigd en gepubliceerd in het Journal Officiel op 1 december 2021.
Link: https://www.legifrance.gouv.fr/jorf/id/JORFTEXT000044387560
“Art. L. 413-1 A.-I.- Onder de dieren van niet-gedomesticeerde soorten mogen alleen dieren die behoren tot soorten waarvan de lijst is vastgesteld bij besluit van de minister die verantwoordelijk is voor het milieu, worden gehouden als huisdier of in hobbyboerderijen”. uittreksel uit de wet van 2021
Dit betekent dat er een nieuwe lijst van niet-gedomesticeerde soorten komt, een positieve of negatieve lijst, afhankelijk van hoe deze wordt gedefinieerd. Deze nieuwe lijst zal leiden tot een wijziging van het besluit van 8 oktober 2018, dat het bezit van exemplaren door particulieren zal beperken.
Als we vinden dat de regelgeving op het terrein te streng of ontoereikend is, kunnen we via onze wetgevende vertegenwoordigers wetsvoorstellen indienen. We moeten niet wachten tot de wet is aangepast en afgekondigd, omdat onze actiemogelijkheden dan ernstig beperkt zouden zijn.
Jean-Michel en Kamel vertegenwoordigen Europese wilde dieren en exotische soorten op een plateau. Sinds enkele maanden werken ze nauw samen met de vereniging UNICAB en dienen ze gezamenlijk voorstellen in bij de relevante ministeries. Hun doel is om amateurfokkers zonder winstoogmerk die al een certificaat van bekwaamheid hebben, in staat te stellen om door te gaan met het fokken of houden van deze soorten, evenals toekomstige aanvragers. Hun betrokkenheid komt tot uiting in hun wens om het behoud van deze kostbare genetische diversiteit in een gecontroleerde omgeving te garanderen en zo bij te dragen aan het behoud van beschermde soorten.
Ze strijden voor het bijwerken van het decreet van 11 augustus 2006, het verbeteren van het I-FAP (Identification de la Faune Protégée – Identificatie van Beschermde Fauna), het herzien van quota en vele andere maatregelen. Hun inspanningen zijn gericht op het verbeteren van de omstandigheden waarin soorten worden gehouden en gekweekt en op het garanderen dat de huidige regelgeving adequaat is en het behoud van biodiversiteit bevordert.
We houden je op de hoogte van de ontwikkelingen op het gebied van regelgeving.
Geschreven door Kamel Latreche, Manager Bescherming en Regelgeving bij Hornemanni Frankrijk.
